Traveling through paradise
Door: Anita en Djamilla
Blijf op de hoogte en volg Djamilla en Anita
26 April 2014 | Indonesië, Sumatra
Daar zijn we weer, 'even' (lees paar uur verder) een nieuwe update over Java en Sumatra.
We hadden deze keer aardig wat geluk met de hostels, want we hadden vaak een warme douche. Voor mensen als jullie misschien niet voor te stellen, maar hier is dat niet altijd even gebruikelijk. Dus genieten ;) In Java zijn we in 3 steden (Yogjakarta, Malang, Badung) en in 5 prima hostels verbleven.
Yogja
Zoals het bijna een gewoonte is waren we weer afgezet door een 'aardig' taxiventje toen we naar ons hostel wilde gaan, maarja we hadden weer onze bestemming bereikt.
Dit was het eerste hostel waar we een shared bathroom hadden en we kunnen nu wel zeggen dat dit wel de meest nette was. Savonds toen we onze vorige update gingen maken gingen we net een becak naar huis. We voelde we ons best wel een slavendrijver. Een becak is een mannetje dat fiets en voorop zat een zitkar vast en daar kon je dan in gaan zitten. Dat hebben we gedaan, maar toen begon het heel hard te regenen en we werden ook nog nat geregend. Maarja natuurlijk zijn wij niet van suiker, gelukkig ons ventje ook niet want die werd zeike nat met z'n dunne poncho. Wat natuurlijk ook niet voor hielp was dat hij standvastig vol bleef houden dat hij de weg wist. Niet dus, want we zijn meerdere malen verkeerd gereden, maar uiteindelijk hebben we onze bestemming bereikt en konden we een warme douche nemen en gaan slapen.
De volgende ochten gingen we naar de bekende Borobudur en Pramanam, tijdens deze tour hebben we kennis gemaakt met Matt en Nick. Matt was een uitgesproken jongen uit Engeland en Nick een avonturier uit oorspronkelijk Australie. Toen Matt vertelde dat zijn reis 10 maanden zou duren, viel die van ons meteen weer mee en lijkt het heel kort. Het blijft indrukwekkend om de verhalen van andere te horen. Eenmaal bij de Borobudur kregen we een mooie saron om, de jongens voelde zich heel stoer en mannelijk;). Men geloofd dat als je drie keer om de Borobudur loopt, dit geluk brengt. Het was in ieder geval een ritueel, waar we maar aan mee hebben gedaan. Of het nu geluk was of iets anders we hadden in ieder geval onze beweging weer gehad voor die ochtend. Het was wel mooi om het eindelijk in het echt gezien te hebben, na allerlei plaatjes tijden de voorbereiding van de reis gezien te hebben. De volgende stop was de Pramanam, waar we zijn begeleid door 2 studenten die ons allerlei feitjes vertelde over deze plek. Ojaa we hadden eigenlijk een paraplu voor de zon nodig, want het was warm. We vonden daarom ook dat we recht hadden op 2 ijsjes die ochtend. Mjammie! In de avond besloten we al naar Malang te gaan. Ondertussen hier en daar contact met Matt die ons toen nog geholpen had met ons tteinticket. Uiteindelijk was ook dat weer gelukt en zijn we in een zijstraatje van de Maliboro street wat gaan eten. BTW we konden helaas geen phyton krijgen, want dit had een dag van te voren besteld moeten worden. Seriously bleeeeh en volgens Anita gaaf hihi. Maybe next time :p Daarna afscheid genomen van Matt en weer richting ons hostel gegaan, backpack inpakt, gedouched en YOLO LET'S GO-LOW met de trein naar Malang.
Malang
Eenmaal in Malang was het even uitzoeken, maar uiteindelijk weer afgezet en door de taxi naar ons hostel gebracht. Dit was nog minder dan 5 min en het kosten ons 20 .000 rupee (1.20). Geloof ons maar dit was veelste veel. We zijn toen even gaan settle en daarna zijn we gaan kijken om een tour te boeken voor de Bromo (vulkaan).
Toen we de tour wilde boeken bij John die onverwachts NL sprak, kwamen 3 luidruchtige kerels binnen. Tjaa zij bleken ook NL te zijn en besloten toen om maar samen te gaan lunchen om te checken of we elkaar wel aardig vonden en samen de trip aandurfden. We gingen lunchen bij OEN, waar ze 'echte' kroketten en mosterd hadden. We hadden natuurlijk wel kunnen weten dat dit misschien wel erg tegen zou kunnen vallen. Nadat iedere groepje even voor zich had besproken of we met elkaar het avontuur aandurfden kwamen we tot de conclusie dat het toch het meest voordelig (+gezellig) was dus gingen we dit maar doen.
De volgende dag begon ons avontuur van de Bromo en Ijen crater met the boys. We waren begonnen bij het viewpoint van de Bromo, helaas was daar weinig te zien omdat het erg bewolkt was. We hadden toen wel even kennis mogen maken met Aapie, de knuffel van Jochem. Eenmaal aan het verkleumen van de kou, besloten we te ontbijten waar de lieve Jochem oftewel papa even had gezorgd voor warme chocomel. Daarna gingen we naar een ander viewpoint waar we gelukkig wel konden zien hoe mooi de Bromo was. WOW! De Bromo trotseren was zwaarder dan verwacht, het pad erna toe was niet zo lang maar het laatste stuk was stijl met heel veel tredens. Wat achteraf wel fijn was geweest als de gids ons had voorbereid op het vieze zwavel dat we tegenmoet zouden komen. Het uitzicht van boven was niet zo geweldig omdat we weinig konden zien door de zwavelwolken, we zijn dan ook alweer vrij snel naar beneden gegaan. Sjoerd had wel een heel mooi timelapse filmpje gemaakt. Again wow! Hierna zijn we naar onze slaapplek gegaan waar we het nog gezellig hebben gehad met de jongens. Gekletst, koud eten gehad en wat spelletjes gedaan en vroeg gaan slapen want we moesten er weer vroeg uit. Om 1 uur s'nachts begon de volgende trip namelijk de Ijen en het blauwe vuur. Half dood gingen we richting de Ijen, waar we nog niet echt bewust waren van wat ons te wachten stond. We gingen namelijk 3 km wandelen, klinkt niet zo spectaculair, maar geloof ons het was no piece of cake. De weg was heel slecht plus heel stijl, waardoor het erg vermoeiend was. Gelukkig hadden we de energierijke Jochem bij ons die ons mee osleeptouw nam, door midden tijdens onze tocht te gaan zingen of een gedeelte van de Lion King na te spelen. Geniaal!! Na veel zweten en zwoegen hadden we het uiteindelijk gehaald en het was zeker de moeite waard. Zoals Rose zou zeggen: AMAZING!!! Echt super mooi en indrukwekkend eerst het blauwe vuur en later toen het langzaam licht werd zagen we de rotsblokken waar we over geklomen hadden en het blauw/groene meer! We waren trots op onszelf! Trouwens wat onvoorstelbaar was waren de werkers die op regenlaarzen met 80km sulfiet op hun rug naar boven en beneden klommen. Zo apart! Sommige liepen nog gemakkelijker dan ons de berg op! De terugweg naar beneden was gelukkig een stuk minder intensief en het was mooi om te zien waar we midden in de nacht gelopen hadden. Beneden stond nog een lunch op ons te wachten die we goed konden gebruiken want we hadden wel honger gekregen. We kregen zelfs een pak oreo-koekjes, mjammie! Dit was ook bijna het eind van het avontuur met de boys zij gingen namelijk naar Bali en wij gingen terug naar Malang. We blijven versteld staan hoe snel je mensen enigszins leert kennen in korte tijd, apart maar ook erg leuk!
Terug in Malang hebben we eerst even uitgerust want spierpijn dat hadden we! Hier was een van de fijnste douches tot nu toe, heerlijke straal en warm water :)! Daarna even vliegtickets bij een ticketbureau gefixd voor Sumatra want de sites werken niet goed.
Bandung
In de middag hadden we de trein naar Bandung, deze rit zou ongeveer 15 uur duren. Tijdens de reis hebben we genoten van het mooie uitzicht van de natuur zoals de rijstvelden. Toen we dachten er bijna te zijn gingen mensen staan en gingen ze hun stoel omdraaien. Wij keken een beetje raar op omdat we niet wisten wat er aan de hand was. Uiteindelijk heeft iemand ons geholpen met de stoelen en vroegen we aan iemand wat er aan de hand was. Diegene sprak geen engels maar 10 minuten later liet hij ons zijn telefoon zien met daarop de vertaling waarom we onze stoelen moesten draaien. Er was blijkbaar ergens een ongeluk gebeurd waardoor we een ander spoor of iets moesten hebben. In totaal duurde de treinreis hierdoor zo' n 18 uur, dit is net zo ver als onze vroegere trip naar Salou!
Aangekomen bij ons hostel Pulas Inn werden hartelijk verwelkomd. Ze waren erg vriendelijk en behulpzaam en schreven alle bussen en dingen op zodat we niet zouden verdwalen hier haha. We zijn naar een shopping centrum gegaan waar we al snel de Burger King en Starrbucks zagen. Hier genoten van een heerlijke burger en een frappochino. De Starrbucks, KFC, Mc Donalds is niet meer zo speciaal om te zien want deze hebben we nu wel al heeeeeeeel veel gezien. Tijdens onze tripjes naar o.a. shoppingcentrum hebben we gebruik gemaakt van de local busjes. Dit was leuk om een keer meegemaakt te hebben en handig en goedkoop.
De dag erna hadden we zelf een tour in elkaar gezet, we zijn toen naar vanallerlei hotspots geweest. Dit viel jammergenoeg een beetje tegen omdat onze chauffeur geen engels sprak en niet goed wist waar hij moest zijn en hij ons niets kon uitleggen. We zijn die dag naar Tangkuban perahu (vulkaan) geweest en in Lembang zijn we rondgeleid in een bloementuin. Verder hebben we een hotspring bezocht maar dit viel tegen het was heel laag water en meer zwembadachtig, niet mooi in de natuur. In Dago Pakar hebben we de waterval en de Dutchcave bezocht. We eindigde dag in Braga waar we wat gegeten hebben en waar leuke kunst te zien was. Bij terugkomst vonden de mensen van het hostel het vervelend om te horen dat we het niet helemaal naar ons zin hadden gehad dus ging Steven met ons de dag erna op pad. Hij ging met ons naar een viewpoint waar we heel Bandung konden zien. Wij vonden Bandung al erg groot maar hij zei dat het wel meeviel in vergelijking met Jakarta. Daar wonen blijkbaar rond de 13 miljoen mensen en doordeweeks i.v.m. werk nog meer. Onderweg hebben we nog wat extra joss geregeld, dit is voor de borrel Vodka Joss als we weer in NL zijn :). Verder hebben we in Bandung nog genoten van een heerlijke bodymassage gewoon omdat het kan. Het kost hier zo weinig, het koste tussen de 6 en 10 euro voor 1,5u. Op aanraden van Steven hebben we de laatste avond in Bandung genoten van heerlijke cheesesticks. Ze waren zoooo lekker!
De ochtend erna vertrokken we alweer naar het vliegveld waar we vertrokken naar Sumatra > Medan.
Sumatra > Bukit Lawang
Aangekomen op het vliegveld zagen we de bekende 'Roti' kraam, daar hebben we weer een heerlijk soort koffiebroodje gehaald. Ze zijn zo lekker! Het is iets wat enigszin lijkt op brood uit Nederland. Met dank aan Sigrid hadden we een leuk verblijf geregeld en wisten we hoe we er moesten komen met de verschillende bussen. We zijn dus met de lokale bussen naar Bukit Lawang gegaan, dit was een rit van 4 uur in twee verschillende bussen. We waren benieuwd hoe dit ging verlopen maar het viel gelukkig allemaal mee. De eerste bus hadden we makkelijk gevonden buiten het vliegveld, deze bus had zelfs WIFI! Het moet niet gekker worden haha. In Binjai moesten we overstappen op een kleine minibus. De man van ons hostel had ons gewaarschuwd voor de mensen en dat we hun niet moesten geloven als ze zeiden dat er geen bus ging. Er waren inderdaad genoeg mensen die ons dat wijs wilde maken en ons een taxi wilde aansmeren. Gelukkig kwamen we drie studenten tegen die met ons op de foto wilden. Wij zeiden ' oke' maar dan moesten zij ons wel naar de bus brengen. Zo gezegd zo gedaan, wij kwamen bij de bus en zij mochten met ons op de foto. Ja ja we leren het wel een beetje onderhandelen.
Eenmaal bijna op de plaats van bestemming moesten we plotsing midden in de regen overstappen in een andere auto. Waarom? Geen idee. In de auto leerde we Nina kennen, ook uit Nederland. Ze vertelde ons dat ze de volgende dag op tweedaagse- jungletrip ging. Dit zetten ons wel aan het denken. Het leek ons namelijk ook wel gaaf om te doen. Nat geregend aangekomen bij ons verblijf Garden Inn gingen we wat eten en dachten we na over wat we de komende dagen wilde gaan doen. We besloten ook de jungletrip te gaan doen samen met Nina en haar vriendin Tess.
De dag erna was het daarom wel vroeg opstaan, gelukkig zijn we dat wel gewend. Onze gids Ilias heeft ons door de jungle geleid, wat een trek was dat zeg! Op en dalen, zonder echte padden, soms bijna slingerend tussen de bomen om je vast te houden anders gleed je uit. Niet lang nadat we begonnen met de trek zagen we de eerste orang-utans al. Zo gaaf om ze in het wild in de bomen en zo dichtbij te zien. Blijkbaar was er ook een wat agressiever aap genaamd Mina. We hadden hier nog niets overgehoord maar we hoorde al snel de verhalen van de gids en Nina en Tess. Als we haar zagen moesten we oppassen en ja hoor niet lang daarna zagen we haar in levende lijven. Zelfs de gidsen waren een beetje nerveus. Uiteindelijk konden we wel wat dichterbij komen en kon Anita wat foto's en een filmpje maken. Daarna moesten we wel snel weer weg want ze was ons aan het volgen.
Na al wat uitgeput te zijn kwamen we bij een riviertje waar Ilias een lekker lunch voor ons had namelijk nasi goring en verse ananas. Deze was overheerlijk! We besloten met hem 'de minder moeilijke route' naar het kamp te nemen. De weg zou minder moeilijk zijn maar dat gevoel hadden we niet altijd. We moesten over rotsten, smalle randjes etc lopen. Daarbij moest er een paar keer een oversteek gemaakt worden met een rubberen rube. We gingen daar dan met zn 2e in zitten en onze gids met iemand anders trok ons dan door de stroming naar de andere kant van de rivier. Dit was wel weer spannend door de wilde stroming en Djamilla zag zelfs een grote varaan onder haar tube. Dit was wel even schrikken! Aangekomen bij het kamp was het echt back to nature/ basic. We sliepen in een tent van bamboe en zeil op een plastic op matje van 1cm, de toilet was de jungle, de keuken was niet meer dan 2 pannen met een vuurtje. Het was dus zeer primitief allemaal maar dat drukte de pret niet. Het eten was lekker, onvoorstelbaar wat ze konden maken met zo weinig! We aten gezellig met zn alle bij rivier. In de avond ging het regenen dus gingen we in de tent spelletjes spelen en liedjes zingen. We zullen jullie een voorproefje geven van het jungle lied wat we geleerd hebben. Het is op de melodie van Jingle Bells en de tekst gaat zo: Jungle trek jungle trek in Bukit Lawang, see the monkeys see the Mina, everybody run. Dit was erg leuk! Slapen was helaas wel een HELL. De volgende ochtend werden we wakker met spierpijn overal in ons lijf. Het overheerlijke ontbijt (namelijk een sandwich) maakte wel weer veel goed. We gingen nog even lekker zwemmen in de rivier en bij de waterval voordat we weer terug naar het dorp gingen. Het was gaaf om van de rots in de stroming te springen dus dat deden we een paar keer. Het was wel weer een beetje lastig om uit de stroming te zwemmen maar het was ons wel gelukt. Na de lunch gingen we terug naar het dorp met de tube over de rivier. Zo blij dat we niet terug hoefden te lopen. Met de tube over de rivier was echt leuk, wij hoefden alleen maar te zitten. De gidsen zorgden dat we veilig beneden kwamen, relax dus!
Aangekomen bij ons hostel gingen we ons heerlijk (not!) opfrissen met een koude douche en ons klaar maken voor de avond. We hebben die avond weer gezellig liedjes gezongen met de locals en daarna zijn we naar een bar geweest waar live muziek was. Wel grappig om te zien want de locals gingen helemaal uit hun dak. Hun lange haren los en swingen
Sigrid had ons verteld dat ze op de grootste brug een sticker van Keven op had geplakt en of we wilde checken of het er nog hing. Nouja met gevaar voor eigen leven (grapje haha het viel wel mee) maar de dag van tevoren werd ons verteld dat er in deze brug een gat zat. We waren ons er toen nog niet bewust van dat daar de sticker hing. Het was wel een gammele brug, gelukkig hadden we het gat niet gevonden maar de sticker wel. Even picture en snel van die brug af ;) Djamilla heeft Keven dan wel nooit gekend, maar het is wel een mooie gedachte dat hij zo toch nog overal op de wereld een plekje kan bemachtigen.
We zijn die dag samen met Tess en Nina richting de Ship cave gegaan, waar we uiteindelijk alleen maar het begin van hadden gedaan omdat het super warm was en de weg vrij slecht. We hadden na de jungle al genoeg geklauterd en vonden wel dat we het hadden verdiend om af te koelen in het meer en dat hebben we dan ook gedaan. Ondertussen waren de jongens/mannen (maak je geen zorgen, 1 guide van de jungle trek en 3 vrienden) bezig om een bbq voor ons te fixen. Super leuk om te zien hoe ze dit tot in de puntjes afwerken met bladeren en bloemen. De kip/vis en rijst lag mooi op bladeren klaar en het fruit was ook netjes neergelegd. Yammiej wat hebben we ook genoten van die verse ananas, maar ook de vis en de kip en vooral de saus waren heerlijk. Na wat gechilled te hebben en het er wat donker in de lucht begon uit te zien zijn we terug gelopen naar de bewoonde wereld. Onderweg begon het toch al super hard te regen en kwamen daardoor zeiknat aan bij ons hostel. Hier kregen we het leuke nieuws dat onze kamer was aangevallen door apen. Ofja blijkbaar was er een raam open en daar hebben ze meteen gebruik van gemaakt. Djamilla was er beter van afgekomen dan Anita met alleen maar wat kapotte zakken, maar dat was het. Anita haar spullen waren meer toetakeld (zakjes kapot gemaakt, douchespullen naar buiten gegooid etc) gelukkig was er niks kwijt. We waren inmiddels ook harstikke gaar dus hebben toen snel wat gegeten, alweer heerlijk genoten van een koude douche, onze tas klaargemaakt en gaan slapen.
We besloten met Tesse en Nina verder te reizen omdat we dezelfde kant op wilden namelijk Lake Toba - Samosir eiland. Ilias onze gids ging ons brengen, het zou een tocht van ongeveer 8u worden. Onderweg zijn we gestopt in Berstagi waar we een Thaise tempel, hotspring en fruitmarkt bezocht hebben. We hadden om 19.00u de laatste boot naar het eiland. Het begon toen hard te bliksemen, dit was wel een mooi uitzicht. We verbleven bij Samosircotagges (meteen aan de haven ) waar we een slaapplek regelde voor 4 euro per nacht met zn twee. Super goedkoop dus. Op het eiland hebben we vooral gechilld, gelezen, gezwommen in het meer, rond getourd met de scooter,van het weer genoten en we hebben een avond films gekeken op groot scherm.
Nina en Tess gingen vanuit hier naar Padang en wij gingen naar Medan, dus onze wegen gingen splitsen. We spraken af dat we elkaar weer in Kuala Lumpur zouden ontmoeten want daar gingen we beide naar toe. Thanx girls voor de gezelligheid!
In Medan zijn we 1 nacht verbleven omdat we vanuit daar gingen vliegen naar Kuala Lumpur. Aangekomen op onze kamer moesten we wel even slikken. Het was namelijk super klein, de bedden pasten precies tussen de muren en er was dan nog een heerlijk ruikende wc/ douche. Gelukkig was het maar voor 1 nacht dus dat hebben we wel overleefd. Ons laatste avondmaal in Indonesie bestond uit een HappyMeal van de Mc Donalds hahah, beetje slecht misschien maar wel lekker. Het dessert was een overheerlijke mc flurry caramelcruch. Om ons zelf nog even te verwennen hebben we een haarmasker genomen in het winkelcentrum met inclusief een nekmassage.
Dit was helaas het einde van onze trip in Indonesie maar the story and adventure will be continued.
Liefs ons
-
26 April 2014 - 16:38
Nina & Tess:
Hoi meiden,
Was zeker fun met z'n vieren!
Veel plezier in Sri Lanka.
xx -
26 April 2014 - 17:36
Wim.heuyerjans:
leuk verhaal zo te lezen hebt je veel meegemaakt
-
26 April 2014 - 17:38
Hanny En Math:
Super om te lezen allemaal Anita en Djamilla,geweldig wat jullie allemaal beleefd hebben niet normaal ...en nu lekker naar SriLanka.Fijne reis en tot over twee en halve week jippieeeeeeeeee
xxxx van Math en mij -
26 April 2014 - 19:01
Sigrid:
Whahaha jullie hebben ook apen in de kamer gehad!! Herkenbaar verhaal ;-) Geniet van Srilanka en als jullie terug zijn gaan we een keertje bijbuurten. xx -
01 Mei 2014 - 18:16
Loes:
Hee meiden,
Leuk verhaal :) Genoeg meegemaakt weer! Veel plezier in Sri Lanka!
xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley